.

Ιουλίου 26, 2013

Hate Diaries 9: Overconfidence is NOT a good thing.

Γρήγορο καινούργιο ποστ γιατι μόλις εκνευρίστηκα και πρέπει να τα πω κάπου.

Τι κάνετε, καλά είστε και τα λοιπα.
'Η μήπως όχι;
Γιατι τώρα είναι της μόδας να είμαι τόσο σοκαριστικά αγενής και μαλάκας όταν χρησιμοποιώ οποιοδήποτε social media, με οποιαδήποτε δημόσιοτητα και οποιοδήποτε κοινό ,ώστε να λέω:
 "Πείτε μου τα προβλήματά σας και θα σας πω πόσο δεν με νοιάζουν".

Αει στο διάολο μωρή φόλα,
που θα σου πουν και τα προβλήματά τους επειδή έβγαλες μια φωτογραφία, 
με υπερπροσπάθεια, για να φανείς αδυνατότερη απο μια φέτα ζαμπόν
 και για να φυτρώσουν σαρκώδη χείλη εκεί που υπάρχει χαραμάδα κουμπαρά!
Και βασικά, ποιός χέστηκε αν είσαι όμορφη ή οχι.
Και ποιος στον διαολο χεστηκε αν σήμερα έχεις bad hair day;!
Θα σου πω γιατι απ' οτι φαίνεται έχεις υπερεκτιμίσει το κοινό σου.
Κοριτσάκια με σπυριά, που θεωρούν οτι fashion statement είναι το σκίσιμο στο γόνατο του τζιν τους, που δεν έχουν γκόμενο και νομίζουν οτι φταίει το οτι δεν ειναι οσο αδύνατες όσο εσύ και οχι οτι έχουν καλλιέργεια κουνουπιδιού και αδυνατούν να συνεχίσουν συζήτηση για περισσότερα απο δυο λεπτά!

Και σε αυτή την θεσπέσια κομπανία φυσικά προστίθενται και οι "stalkers" σου γιατί είσαι τόσο famous στο Αιλαντα, που υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να ξέρουν την κάθε σου κίνηση.
Διευκρινιστικά: άνθρωποι= αγοράκια με ονόματα όπως :Koncantinoc DenCuLew που νομίζουν πως επειδή βλέπουν όλες σου τις φωτογραφίες και τους απάντησες στο tumblr , είσαι γκόμενά τους. Κλασική γκόμενά τους,
 σαν αυτή που ειναι: "απο το φροντιστήριο/αγγλικά, δεν την ξέρεις" ή "απο το χωριό , δεν έρχεται ποτέ Αθήνα".
Γιατί βρίσκονται ακόμα σε αυτή την ηλικία, των 15!!!

Και όχι γλύκα,
κανείς απο όλους αυτούς τους σακαταραίους,
που δεν ξέρω τί τους κατέλαβε και θεώρησαν οτι είσαι έστω και ελάχιστα πιο σημαντική απο τους ίδιους,
δεν θα καταλάβει τα witty comments σου και ούτε θα μπορούσε να τον νοιάζει λιγότερο εάν σου αρέσουν οι τηγανίτες.
(Γεγονός που τονίζεις σε κάθε πιθανή ευκαιρία , για να σταματήσεις τους κακεντρεχείς και τον εαυτό σου, που θεωρούν οτι έχεις νευρική ανορεξία , και να δείξεις οτι είσαι απο την φύση σου σωματάρα και τρώς σαν γουρούνι. ΝΟΤ.)


Επίσης αυτή η ασυνέχεια που παρουσιάζεις σχετικά με το εάν είσαι ή όχι ευχαριστημένη με τον εαυτό σου , θα μπορούσε και να λείπει. Μαζί της θα μπόρουσες να λείπεις και εσύ και η σύγχηση που μου προκαλεί ο συρφετός σας.
Αλλα τεσπα. Απλά θέλω να τονίσω πως εάν έκανες έστω και μια ρανίδα της ψυχής μου να νιώσει συμπάθεια για σένα , ήταν όταν φάνηκες για λίγο οτι έχεις κόμπλεξ. Έτσι για να πώ: 
" Ε για δές, γι'αυτο είναι τόσο ηλίθια. "

ΣΚΑΤΑ! 
Και γιατι;

Γιατί μετά απο δύο αρνητικά κόμεντς που σε λένε αγγούρω, λες:
 "έλα να μου το πείς αυτό , όταν φοράς τα δωδεκάποντα σου για να με φτάσεις".
Οπα, κάτσε λίγο, άραξε Σκλεναρίκοβα, πιές μια diet Coke.
Σα να μου φαίνεται οτι τώρα δεν είσαι πια κομπλεξική.
Σα να μου φαίνεται οτι είσαι αυτό το πως το λένε το αντίθετο της κομπλεξικής.
ΨΩΝΙΣΜΕΝΟ ΖΩΟΝ
 νομίζω λέγεται, αλλά δεν είμαι και σίγουρη.
Προφανώς θα υπάρχει κάποια σούπερ κούλ , αμερικάνικη, slang έκφραση για αυτό , που θα την χρησιμοποιείς ειρωνικά κάτω απο τις στημένες φωτογραφίες σου.
Και κάτι ακόμα, για ενα σύντομο reality check , το γεγονός οτι γονιδιακά είσαι ψηλή, και αρκετά όμορφη, δεν είναι κάποιο κατόρθωμα που ανάγεται σε εσένα, δεν είναι δικό σου για να είσαι υπεροπτική, στους γονείς σου να λες ευχαριστώ , τους οποίους βέβαια προφανώς και μισείς daaah, αλλά δεν πειράζει.
Εσύ πάντως αναφορικά με αυτο το ζήτημα , το μόνο που έχεις καταφέρει είναι να διατηρήσεις τα κιλά που ζύγιζες όταν γεννήθηκες.
Οπότε αν ειναι να φέρεσαι σαν μαλάκας , ας είναι για αυτό.
Κατά τ' άλλα μπορείς να βγείς απο την φούσκα σου και να δείς τι γίνεται γύρω σου και άμα σου έρθει, να κάνεις κάποια στιγμή log out.
 Αμα θες.
Αλλά για όσο δεν θες,
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΔΙΑΣΗΜΗ,
γιατί την επόμενη φορά που θα δώ κάποια απο την σκατοφάρα σου να κυκολοφορεί με υφάκι, θα της κάνω report και μετά να δώ με τι θα γεμίζει τις μέρες της!


Ιουλίου 23, 2013

Ήρθε το καλοκαίρι, επιτέλους διακοπές!

Είμαι στην Αίγινα και ακούω Imogen Heap μαζί με την Στέβη.
Πριν από λίγο κάναμε και γκιφ.
Και την λένε και Στέβη οχι Σταυρούλα.
Πόσο Ευρωπαίες Τζιζους!

Πως έφτασα στην Αίγινα?
Γιατί δεν πήγα κάπου πιο εξωτικά?
Γιατί Μπόμπα δεν είσαι στην Ικαρία όπως νόμιζες ότι θα είσαι , σας ακούω να ρωτάτε!
Μια είναι η αιτία πίσω από όλη αυτή την μιζέρια.
Μια και μοναδική:
Γυναικεία συνεννόηση!

Θα σας πω μια ιστορία, για όσους δεν είστε γυναίκες και για όσες δεν έχουν φίλες.

 Ο μήνας είναι Απρίλιος,
 η ζέστη έχει αρχίσει να σε κάνει να ιδρώνεις σε μέρη που ήλπιζες οτι δεν θα ιδρώσουν ποτέ, 
πλησιάζει σαν κακό νέο η συνειδητοποίηση ότι δεν έχεις αδυνατίσει όσο θες, 
ότι καθόσουν στην κωλάρα σου όλο τον χρόνο και ότι ξάφνου όλα αυτά δεν θα μπορούν να κρυφτούν κάτω από μπλούζες ,ζακέτες ,παντελόνια και παλτό. Επιπλέον συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις γκόμενο και λες ψέματα στον εαυτό σου ότι αυτό το κενό θα καλυφθεί κάπου μέσα στο καλοκαίρι.
Μια μέρα, κάπου μέσα σε αυτή την παραζάλη εκεί που κοιτιέσαι στον καθρέφτη για ογδοηκοστή πέμπτη φορά, για να προσπαθήσεις να καταλάβεις πως συνέβει αυτό, θυμάσαι ότι έχεις να πας και διακοπές.
 ΣΚΑΤΆ! 

 Και κάπως έτσι ξεκινάνε οι αλλεπάλληλες συζητήσεις σχετικά με τον τόπο, τον χρόνο και την συντροφιά των διακοπών.
Πολλές ιδέες , πολλή συζήτηση και τα σχετικά.
Τι Ικαρίες , τι Μυκόνους , τι δενξερωγωτι άκουσα φέτος. 
Το πόσο τα οργάνωσα και το πόσο τα φαντάστηκα, άλλο να στο λέω και άλλο να το βλέπεις.
Όλη μέρα ονειροπολούσα.
Μου φώναζε η μάνα μου, "Αχ Μπόμπα μου, μην ονειροπολείς άλλο"! 
Αλλά τίποτα εγώ.
Εκεί! 
Να φαντάζομαι διακοπές και ξεγνοιασιά!
Και τι πήρα; Θα λεγα , άλλα έχω μια διαγωγή που δεν μου το επιτρέπει.













LES COUILLES!










Και το χειρότερο απ' όλα είναι, ότι ούτε που καταλαβαίνεις πως καταλήγεις κάπου τελείως διαφορετικά από εκεί που σχεδίαζες!
Σου μπλέκονται εκεί πέρα εκατό σακαταραίοι και σιγά σιγά, μα σταθερά, συνειδητοποιείς ότι από το να κανονίσεις με όσους βλέπεις όλο τον χρόνο στην Αθήνα (και που για μένα δεν θα με ένοιαζε και να μην τους ξαναδώ ποτέ), είναι προτιμότερο να πας κάπου με τους πιο κάλους και αγαπημένους φίλους. 

Τι συγκίνηση θα ξεράσω!

Το καλύτερο θα ήταν, αυτοί που θεωρώ εγώ καλοί και αγαπημένοι να θεωρούσαν και ο ένας τον άλλο καλό και αγαπημένο και εμένα καλή και αγαπημένη.
*Νοτ γκοινγκ του χαπεν αλερτ!*
Επομένως πας όπου δεχτούν να έρθουν και ελπίζεις για το καλύτερο. 
Και κάπως έτσι καταλήγω κάθε χρόνο στα ίδια μέρη.
Good old θα έλεγε κανείς.
Εγώ θέλω να πάω στην Ιθάκη με έναν ωραίο, ψηλό, ξανθό, ονόματι Oliver και να οδηγούμε γουρούνα,  θα  πω εγώ! 

"Κοίτα το ηλιοβασίλεμα ,τι ωραίο που είναι"
"Αχ ναι Όλιβερ, είσαι τόσο ρομαντικός, αλλά και τόσο σέξι"
"Και εσύ Μπόμπα είσαι το ίδιο σέξι και πολύ όμορφη, σαν μια πριγκίπισσα"
"Έλα τώρα Όλιβερ τα παραλές!  Και όσο για αυτό που με ρωτούσες πριν, ναι! Θα έρθω μαζί σου στην βίλα σου την Αγγλία, την οποία μπορώ να διακοσμήσω όπως επιθυμώ. Θα δεχτώ να με θρέφεις πλουσιοπάροχα για την υπόλοιπη ζωή μου!"
"Αχ είμαι ο πιο τυχερός άντρας στον κοσμ.......

Και μετά ξυπνάς σε ένα δωμάτιο γεμάτο κοπέλες που συζητάνε για το πόσο συχνά πάνε για το νούμερο δυο τους.