.

Ιουλίου 23, 2013

Ήρθε το καλοκαίρι, επιτέλους διακοπές!

Είμαι στην Αίγινα και ακούω Imogen Heap μαζί με την Στέβη.
Πριν από λίγο κάναμε και γκιφ.
Και την λένε και Στέβη οχι Σταυρούλα.
Πόσο Ευρωπαίες Τζιζους!

Πως έφτασα στην Αίγινα?
Γιατί δεν πήγα κάπου πιο εξωτικά?
Γιατί Μπόμπα δεν είσαι στην Ικαρία όπως νόμιζες ότι θα είσαι , σας ακούω να ρωτάτε!
Μια είναι η αιτία πίσω από όλη αυτή την μιζέρια.
Μια και μοναδική:
Γυναικεία συνεννόηση!

Θα σας πω μια ιστορία, για όσους δεν είστε γυναίκες και για όσες δεν έχουν φίλες.

 Ο μήνας είναι Απρίλιος,
 η ζέστη έχει αρχίσει να σε κάνει να ιδρώνεις σε μέρη που ήλπιζες οτι δεν θα ιδρώσουν ποτέ, 
πλησιάζει σαν κακό νέο η συνειδητοποίηση ότι δεν έχεις αδυνατίσει όσο θες, 
ότι καθόσουν στην κωλάρα σου όλο τον χρόνο και ότι ξάφνου όλα αυτά δεν θα μπορούν να κρυφτούν κάτω από μπλούζες ,ζακέτες ,παντελόνια και παλτό. Επιπλέον συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις γκόμενο και λες ψέματα στον εαυτό σου ότι αυτό το κενό θα καλυφθεί κάπου μέσα στο καλοκαίρι.
Μια μέρα, κάπου μέσα σε αυτή την παραζάλη εκεί που κοιτιέσαι στον καθρέφτη για ογδοηκοστή πέμπτη φορά, για να προσπαθήσεις να καταλάβεις πως συνέβει αυτό, θυμάσαι ότι έχεις να πας και διακοπές.
 ΣΚΑΤΆ! 

 Και κάπως έτσι ξεκινάνε οι αλλεπάλληλες συζητήσεις σχετικά με τον τόπο, τον χρόνο και την συντροφιά των διακοπών.
Πολλές ιδέες , πολλή συζήτηση και τα σχετικά.
Τι Ικαρίες , τι Μυκόνους , τι δενξερωγωτι άκουσα φέτος. 
Το πόσο τα οργάνωσα και το πόσο τα φαντάστηκα, άλλο να στο λέω και άλλο να το βλέπεις.
Όλη μέρα ονειροπολούσα.
Μου φώναζε η μάνα μου, "Αχ Μπόμπα μου, μην ονειροπολείς άλλο"! 
Αλλά τίποτα εγώ.
Εκεί! 
Να φαντάζομαι διακοπές και ξεγνοιασιά!
Και τι πήρα; Θα λεγα , άλλα έχω μια διαγωγή που δεν μου το επιτρέπει.













LES COUILLES!










Και το χειρότερο απ' όλα είναι, ότι ούτε που καταλαβαίνεις πως καταλήγεις κάπου τελείως διαφορετικά από εκεί που σχεδίαζες!
Σου μπλέκονται εκεί πέρα εκατό σακαταραίοι και σιγά σιγά, μα σταθερά, συνειδητοποιείς ότι από το να κανονίσεις με όσους βλέπεις όλο τον χρόνο στην Αθήνα (και που για μένα δεν θα με ένοιαζε και να μην τους ξαναδώ ποτέ), είναι προτιμότερο να πας κάπου με τους πιο κάλους και αγαπημένους φίλους. 

Τι συγκίνηση θα ξεράσω!

Το καλύτερο θα ήταν, αυτοί που θεωρώ εγώ καλοί και αγαπημένοι να θεωρούσαν και ο ένας τον άλλο καλό και αγαπημένο και εμένα καλή και αγαπημένη.
*Νοτ γκοινγκ του χαπεν αλερτ!*
Επομένως πας όπου δεχτούν να έρθουν και ελπίζεις για το καλύτερο. 
Και κάπως έτσι καταλήγω κάθε χρόνο στα ίδια μέρη.
Good old θα έλεγε κανείς.
Εγώ θέλω να πάω στην Ιθάκη με έναν ωραίο, ψηλό, ξανθό, ονόματι Oliver και να οδηγούμε γουρούνα,  θα  πω εγώ! 

"Κοίτα το ηλιοβασίλεμα ,τι ωραίο που είναι"
"Αχ ναι Όλιβερ, είσαι τόσο ρομαντικός, αλλά και τόσο σέξι"
"Και εσύ Μπόμπα είσαι το ίδιο σέξι και πολύ όμορφη, σαν μια πριγκίπισσα"
"Έλα τώρα Όλιβερ τα παραλές!  Και όσο για αυτό που με ρωτούσες πριν, ναι! Θα έρθω μαζί σου στην βίλα σου την Αγγλία, την οποία μπορώ να διακοσμήσω όπως επιθυμώ. Θα δεχτώ να με θρέφεις πλουσιοπάροχα για την υπόλοιπη ζωή μου!"
"Αχ είμαι ο πιο τυχερός άντρας στον κοσμ.......

Και μετά ξυπνάς σε ένα δωμάτιο γεμάτο κοπέλες που συζητάνε για το πόσο συχνά πάνε για το νούμερο δυο τους.