Αγαπητοί αναγνώστες, οι περισσότεροι από τους οποίους βρίσκεστε εδώ
για τον πιο ηλίθιο λόγο που υπάρχει,
Γεια σας.
Εγώ είμαι η Δάφνη.
Το τελευταίο 24ωρο οι περισσότεροι από εσάς θεωρήσατε χωρίς κανένα
στοιχείο εκτός από τον εγωκεντρισμό του "κουνελιού", ότι είμαι μια
στοκερ και μια φαν της και ότι έγραψα ένα ολοοοοκληρο άρθρο για την ίδια.
Δεν θα κάτσω να ξαναεξηγήσω για ποιον λόγο αυτό είναι παράλογο,
και το πως δεν αρκεί μια αβάσιμη υποψία κάποιου για να αναφέρεται
το όνομα μου κάπου, ακολουθούμενο από το the poor girl!
Είναι έτσι και αλλιώς ένα ζήτημα ελάχιστης σημασίας μπροστά σε άλλα
πολύ πιο σημαντικά.
Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι είναι απογοητευτικό, το να βλέπεις
μπροστά σου τι πραγματικές συνέπειες μπορεί να έχει το ιντερνετ και οι ταινίες
με την Lindsay Lohan, στον μέσο νέο Έλληνα.
Εκτός από το παραλήρημα τύπου mean girls, βασιζόμενο σε ένα απόλυτα
ευγενικό σχόλιο και σε μια ιδέα ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω της, ναι και όμως
η έκφραση "μίλα μου για τα προβλήματα σου και θα σου πω πόσο δεν με νοιάζουν
" υπάρχει εδώ και κάμποσο καιρό.
Όσο για τα τακούνια, εγώ δεν είχα την τύχη να διαβάσω κάπου αυτή
την στιχομυθία, την είχα ακούσει από γνωστούς, καθώς, κρατηθείτε, όλες οι ιστοριούλες
που γράφω δεν είναι αληθινές.
Κάποιες τις φαντάζομαι και απλά βάζω μέσα στοιχεία που μου έχουν κάνει
εντύπωση.
Είναι δύσκολο να το κατανοήσετε το φαντάζομαι.
Δεν έχω καν πάμπλουτο σύζυγο που τον λένε Ολιβερ.
Mind= Blown?
Εκτός λοιπόν από όλα αυτά, απ΄ ότι είδα, κάποιοι από εσάς, μπορεί
να είστε και φίλοι της και να την υποστηρίζετε, θεμιτό, αρκεστήκατε σε αυτό, χωρίς
να έχετε κατά νου ότι έχει την δυνατότητα να μην αποδέχεται σχόλια, όπως και έκανε
στην δικιά μου περίπτωση, για να μου καταλογίσετε, ίσως μια από τις μεγαλύτερες
προσβολές, αυτή της στοκερ του κουνελιού.
Μιας κοπέλας που δεν γνωρίζω, δεν είχα ποτέ την πρόθεση να γνωρίζω
και με την οποία, όπως εξήγησα και στην ιδία αλλά προφανώς δεν ήταν αρκετό ώστε
να την πείσει να σταματήσει αυτό τον "διασυρμό" , η σχέση μου περιορίζεται
στο : "βαριέμαι και ανανεώνεις συχνά το μπλογκ σου."
Τονίζω επίσης, πως εαν βρίσκεις όντως τόσα κοινά, τότε η άποψη μου προφανώς εφαρμόζεται και επάνω σου, με την διαφορά ότι εαν το έγραφα για να το διαβάσεις, δεν θα μιλούσα ετσι.
Όπως και να έχει αυτό λίγο νοιάζει την πλειοψηφία του πληθυσμού,
και αλήθεια σοκάρομαι που τόσοι από εσάς βρίσκουν χρόνο όχι μόνο να διαβάζουν
το ένα μπλογκ αλλά να μπουν και στο δικό μου να δουν το τέρας με τα ματιά τους.
Αλλά σκέφτομαι, πόσο εύκολα είστε όλοι σας διατεθειμένοι να ρίξετε χολή προς ένα
άτομο,
ονοματικά,
γνωρίζοντας ότι το βλέπει,
έχοντας δηλαδή μόνο σκοπό να αισθανθείτε
μέλος μιας ομάδας, που σαν στόχο έχει να μαυρίσει την μέρα κάποιου.
Και κάπως έτσι το κοινωνικό πείραμα στο οποίο συμμετείχα, χωρίς ακριβώς
να το ζητήσω, απέτυχε.
Παταγωδώς.
Γιατί είχα ακόμα μια ελπίδα ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό που λένε
bullying.
Ναι αυτό που έχουν στην Αμερική.
Αυτό που κάνουν εκστρατείες για να σταματήσει,
Επειδή τα παιδάκια αυτοκτονούν.
Αυτό, να.
Αυτό έκανες.
Μπράβο σου.
Δεν πέτυχε ακριβώς.
Δεν έχω σκοπό να αυτοκτονήσω.
Αν όμως αντί για την ψυχική και φυσική υγεία του "κουνελιού"
είχε στόχο για παράδειγμα, την σεξουαλικότητα μου, ή τον νεκρό πατέρα μου, ή κάτι
σοβαρό, όχι ότι θα προκαλούσε δεύτερες σκέψεις σε κανέναν από εσάς που θεωρήσατε
σωστό σχόλιο το "σίγουρα χοντρή η τύπισσα", αλλά λέμε τώρα, κάτι αντίστοιχο
θα ήταν πραγματικά επώδυνο για μένα.
Οπότε το μόνο που ζητάω, εφόσον αυτή την στιγμή από εγωισμό και μονό
δεν πρόκειται να αποδεχθεί κανείς αυτά που λέω, και προφανώς το masterpiece της
δημοσιογραφίας, με τίτλο "για την δάφνη (ποια;)" (πρόσεξα και την πινελιά
με το μικρό πρώτο γράμμα του ονόματος),δεν θα αποσυρθεί, είναι μόνο να μην κρίνετε τόσο εύκολα,
πριν χωθείτε με χαρά στο κράξιμο κάποιου ανθρώπου.
Ειδικά όταν δεν μπορεί να ακουστεί η άποψη του.
Γιατί για δέκα λεπτά εχθές, καθόμουν και σκεφτόμουν, σοβαρά υπάρχουν
άνθρωποι, που πιστεύουν ότι μπορεί να είμαι θαυμάστρια του κουνελιού;;
Όχι λοιπόν, δεν είμαι. Και με χαρά δεν θα είχα ακούσει ποτέ αυτό το
ψευδώνυμο γιατί θα με γλίτωνε από πολλά νεύρα.
Για καλή μου τύχη έχω αρκετή καλαισθησία ώστε να είμαι φαν ανθρώπων
που προσφέρουν κάτι.
Αυτά.
Τώρα κράχτε λίγο ακόμα.
