Καλημέρα;

Φίλοι πιλιβερς καλημέρα,

σήμερα ήμουν διατεθειμένη να γράψω με ένα χαρούμενο ύφος γιατί είχα κέφια.

Ξύπνησα και είχε κρύο.

Είχα έτσι την ευκαιρία να κάνω αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην χειμωνιάτικη ζωή.

Να ντυθώ σαν άστεγη.

Πολύ άστεγη. 

Για να έχετε μια ιδέα για το πόσο άστεγη εννοώ 

ορίστε μια φωτογραφία του πως είμαι εγώ στο σπίτι:

και αυτή είναι μια φωτογραφία της Mary-Kate Olsen όταν βγαίνει έξω:

Ήμουν λοιπόν διατεθειμένη να είμαι χαρούμενη σήμερα, μέχρι που σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Γενικά έχω συνειδητοποιήσει ότι τελευταία τα νεύρα μου δεν είναι πολύ καλά.

Εκνευρίζομαι πάρα πολύ εύκολα και με πάρα πολλά πράγματα.

Σήμερα ας πούμε, ξύπνησα και το Πιτσίνι έξυνε την μπαλκονόπορτα.

Την έβαλα μέσα, 

κάνει μια βόλτα μέσα στο δωμάτιο, 

τσεκάρει τι παίζει, 

μπλέκεται στα πόδια μου, 

πάω να πέσω,

σιχτιρίζω.

Και αφού προκάλεσε χάος και κυκλοφοριακή συμφόρηση,

δηλαδή δυο λεπτά αργότερα,

αποφάσισε ότι ήθελε να ξαναβγεί έξω.

Και άρχισε να ξαναξύνει σαν μανιακή την μπαλκονόπορτα.

Και όλα αυτά για να βλέπω αυτό κάθε φορά που κοιτάω έξω:

Αποκτώ έτσι λίγα νεύρα αλλά μπορώ να τα ξεπεράσω.

Μετά πάω στην τουαλέτα και είναι η πρώτη μέρα που η λεκάνη είναι αντιπαθητικά κρύα,

αντί για ανακουφιστικά κρύα που είναι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Και καθόλου δεν μου άρεσε που κάθισα στην παγωμένη λεκάνη.

Μετά πήγα στην κουζίνα να φτιάξω τσάι

και η κουζίνα ήταν χαλιά.

Όχι ότι είμαι πρόθυμη να κάνω κάτι για αυτό, την συγκεκριμένη στιγμή,

ίσως όταν τελειώσω τα επεισόδια από τις σειρές μου να σηκωθώ.

Αλλά χλωμό.

Όπως και να 'χει δεν μου άρεσε που ήταν άνω κάτω.

Πήρα βαθιές ανάσες και μετά έφτιαξα την φάση μου εδώ πέρα:

Αποκτώ θέση "χαραμιζωτηνζωημουστοιντερνετ"

Βάζω το bbc radio1 να παίζει, γιατί είμαι τέτοια ποζερού

και εκεί που πάω να σπρώξω την καρέκλα μου μπροστά,

μπλέκεται σε ένα συνονθύλευμα καλωδίων που βρίσκονται κάτω από το γραφείο μου,

τα οποία μπήκαν μέσα στα ροδάκια της καρέκλας με αποτέλεσμα να μην κουνιέται χιλιοστό μπροστά.

Προσπάθησα αρκετά να την κάνω να δουλέψει χωρίς να χρειαστεί να σηκωθώ και να βγάλω τα καλώδια από εκεί.

Αλλά τελικά με νίκησε.

Σηκώθηκα.

Όπως όλοι περιμέναμε κοπάνησα και το δάχτυλο μου στο ροδάκι.

Μετά θυμήθηκα ότι στο όνειρο μου τσακωνόμουν με μια κοπέλα για ένα βρακί.

Κυριολεκτικά, δεν σας το λέω για πλάκα.

Όντως τσακωνόμουν για ένα βρακί και είχα τσαντιστεί και πολύ.

Τόσο πολύ που έσπασα τα γυαλιά της άλλης κοπέλας στο όνειρο.

Τελικά μάλλον γι' αυτό έχω νεύρα.

Και είμαι ξύπνια σαρανταπέντε λεπτά.

Φαντάσου τι με περιμένει.